İmam Demek…

İmam demek “ana yürekli adam” demektir …

Bu köşede bir zamanlar “İmam görünce neyi hatırlıyorsunuz?” başlıklı bir yazı yazmıştım. Bu sorunun cevabı belliydi: Ölüm. Söylemeye bile gerek yok, bu hatırlamanın, öyle sufilerin içsel arınma yöntemlerinden bi

ri olarak kullandıkları “mevti tefekkür” cinsinden olumlu bir hatırlama olmadığı açık. Sokaktaki dünyevileşmiş tipin gözünde, ölümün hiç de iyi bir imajı yok. Anlayacağınız öyle ters bir hal ki, imamla cenaze arasında mülazemet ilişkisi kurulmuş. Sanki imamın olduğu yerde, mutlaka bir cenaze olmak zorundaymış gibi. Hemen söyleyelim ki, bu imaj, bu ülkede yaklaşık yüzyıldır uygulanan din-devlet ilişkilerinin yamuk tabiatından kaynaklanan bir imaj. Hedef Hıristiyanlığa benzer bir İslam, İncil’e benzer bir Kur’an, kiliseye benzer bir cami olunca, elbet imamı da bir ‘kuşa’ benzetmek isteyeceklerdi. İşte imam görünce ölü ve ölümün akla gelmesinin